To również serial produkcji HBO, klasyk uznawany za najlepszy serial w historii telewizji, a na pewno najlepszy z seriali o mafii. David Chase – twórca produkcji – przedstawił nam świat mafiozów z zupełnie innej perspektywy i może dlatego, między innymi, osiągnął taki sukces – nagrody takie jak Złoty Glob, czy Emmy. Serial ze świetną kreację Steve'a Busecmiego to jeden z najlepszych tytułów o gangsterach. Poznajcie naszą subiektywnie najlepszą "piątkę" z tej kategorii. "Zakazane imperium" i inni. 5 Polskie seriale kryminalne: 19 tytułów, po które często będziesz sięgać. Polskie seriale kryminalne w naszym zestawieniu bez problemu obejrzysz na Netflixie, CANAL+, HBO MAX czy Player. Poznaj produkcję opartą na podstawie powieści Harlana Cobena „W głębi lasu” oraz dowiedz się więcej o gangsterskim świecie w „Krew z krwi Kiedy zaś płoną śmieci, pytamy głównie o środowisko, nie o śmieciowy szlak, biznesowe ustawki i bossów mafii śmieciowych. A kierunek niemiecki pojawił się nawet na TVN, chociaż nieco zakamuflowany: „Dzięki liście otrzymanej od inspekcji ochrony środowiskowa reporterzy “Superwizjera” TVN poznali nazwy firm wysyłających Wszyscy podporządkowani członkowie mafii byli zobowiązani do bezwzględnego podporządkowania się. Naruszenie tej podstawowej zasady było karane śmiercią. Ponadto wiadomo o włoskiej mafii, że jej wspólnoty, zwane rodzinami lub klanami, rozszerzyły swój wpływ na pewne obszary, takie jak Sycylia, Neapol, Kalabria itd. Uczciwa historia o mafii włoskiej na czele z Tony Soprano – okrutnym mafiozy z czarnym poczuciem humoru, który bardzo kocha własną rodzinę. Outlander\ Outlander. Naprawdę niesamowity serial, który przenosi widza w czasy prawdziwych mężczyzn, odwagi i wartości. Osw4wdz. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "rodzina o mafii serial":KLANANDRZEJYAKUZAMARIANOJCIECADAMMAREKTOMASZANNARAFAŁROMANROBERTZIĘBABONANZAWOJCIECHELŻBIETAHALINATADEUSZSAGADOM Lista słów najlepiej pasujących do określenia "serial o mafii rodzina":KLANANDRZEJYAKUZAMARIANOJCIECADAMMAREKTOMASZANNARAFAŁROMANROBERTZIĘBABONANZAWOJCIECHELŻBIETAHALINATADEUSZSAGADOM Kto nie jest fanem psychologicznej gry towarzyskiej jaką jest Mafia? Zabawa, jak dobrze wiemy, polega na podzieleniu graczy na Mafię i Miasto – mafiozi grają na nosie uczciwym mieszkańcom blefują i oskarżają niewinnych graczy. Ich zadaniem jest panowanie nad swoją niewerbalną mową ciała, żeby się nie zdemaskować. Członkowie frakcji przeciwnej zaś uczą się dogłębnie analizować i przewidywać zachowanie innych uczestników, tak aby wytypować mordercę. Gra zyskała ogromną popularność na całym świecie, a podobne czynności związane z analizą postaci wykonuje widz oglądając seriale o mafii. Możliwe, że jest to przyczyna tak szerokiego grona sympatyków produkcji o mafijno-gangsterskim charakterze. Seriale o mafii – Ranking Top 5#1 Peaky Blinders #1 Zakazane Imperium #1 Rodzina Soprano #1 Breaking Bad #1 Synowie Anarchii Seriale o mafii – Ranking Top 5 Mafijnych historii jest naprawdę sporo w naszej kulturze, te bardziej popularne zostały zekranizowane, jednak nie sposób wymienić ich wszystkich i dopasować się pod każdego. Przedstawiam Wam moje ulubione seriale o mafii, jednak brak rang od najlepszego do najgorszego, obowiązuje totalna równość, ponieważ każdy z niżej wymienionych seriali ujął mnie czymś innym. #1 Peaky Blinders Brytyjski serial stacji BBC, który możecie obejrzeć na Netflixie. Początkowo producenci nie spodziewali się tak ogromnego sukcesu, a serial emitowano na kanale BBC 2 – ma to związek z mniejszą oglądalnością. Steven Knight, znany scenarzysta, odpowiada za scenariusz Peaky Blinders, maczał on palce w niejednej brytyjskiej produkcji. Przenosi on nas do świata ponurego miasteczka Birmingham w wyjątkowe czasy – lata 20. ubiegłego wieku. Chyba każdy gangster przyznałby, że były to idealne czasy do prowadzenia nielegalnych interesów i poszerzania swoich wpływów. Ta historia opowiada o gangu Peaky Blinders, który oprócz wyrównywania porachunków w brutalny, acz oryginalny sposób ze swoimi wrogami, specjalizują się w prowadzeniu nielegalnego zakładu bukmacherskiego. Na czele rodzinnego biznesu stoi Tommy Shelby – idealnie opanowany i zimny Cillian Murphy o hipnotyzujących, niebieskich oczach, którego można porównać do takiej ikony kina, a zarazem symbolu egzystencjalnego smutku, jak Humphrey Bogart. Wydawać by się mogło, że Tommy, który zmaga się z PTSD po walce w I wojnie światowej, jest złamany, nie ma uczuć – jednak tu pojawia się femme fatale, która wydobywa z niego resztki wrażliwości emocjonalnej, a jednocześnie jest przyczyną jego nieszczęść. Serial ze świetną obsadą – pojawiają się takie nazwiska jak Tom Hardy, wcześniej wspomniany Cillian Murphy, Helen McCrory, Adrien Brody, szczególnie Tom Hardy zasługuje na gromkie brawa, postać Alfie’go, którą wykreował osobiście uznaję za najciekawszą z całego serialu. Warto zwrócić uwagę także na oprawę muzyczną, twórcy świetnie wkomponowali melancholijno-rockową współczesną twórczość Nicka Cave’a & Bad Seeds, nostalgiczne Radiohead, jak i porywające utwory PJ Harvey do pesymistycznego świata serialu. #1 Zakazane Imperium Skoro jesteśmy w temacie czasów prohibicji to nie sposób nie wspomnieć o Zakazanym Imperium. Serial amerykański, wyprodukowany przez HBO, który zdobył nie tylko wiele nagród, ale też wielką sympatię widzów. Elementem zachęcającym do obejrzenia serialu jeszcze, gdy nie miał wyrobionej renomy było nazwisko Martina Scorcsese, który oprócz tego, że został producentem to w dodatku wyreżyserował pilotażowy odcinek. Za scenariusz serialu odpowiada laureat nagrody Emmy – Terence Winter, znany także z Rodziny Soprano. Winter oparł serialową historię na książce Nelsona Johnsona Boardwalk Empire: The Birth, High Times, and Corruption of Atlantic City. Akcja dzieje się w Atlantic City, gdzie poważany polityk, pełniący funkcję skarbnika w mieście, Enoch „Nucky” Thompson w dniu poprzedzającym wprowadzenie prohibicji zauważa szansę na wielki biznes – co prawda nielegalny, ale kim jesteśmy żeby go sądzić? Moim zdaniem ten serial to kunszt, dopracowany w najmniejszym szczególe – na co pozwalał oczywiście ogromny budżet. Składają się na to świetne, ekspresywne postacie – Steve Buscemi jest zachwycająco – przerażający, wielowątkowość fabuły, intrygi, które nie są wprowadzane od czapy do serialu, no i oczywiście klimat, scenografia i perfekcjonistyczne kostiumy przenoszą nas do Ameryki lat 20. XX wieku. #1 Rodzina Soprano Gdy pada pytanie o seriale o mafii – jedną z pierwszych odpowiedzi musi być Rodzina Soprano! To również serial produkcji HBO, klasyk uznawany za najlepszy serial w historii telewizji, a na pewno najlepszy z seriali o mafii. David Chase – twórca produkcji – przedstawił nam świat mafiozów z zupełnie innej perspektywy i może dlatego, między innymi, osiągnął taki sukces – nagrody takie jak Złoty Glob, czy Emmy. Psychologiczne przedstawienie postaci głównego bohatera Tony’ego Soprano (James Gandolfini), jego ataków paniki, związanych z depresją, rozterek dotyczących rodzinnego życia, motywów swojej niewierności, jak i życia biznesowego, lęku przed straceniem autorytetu, pozwalają nam spojrzeć na bossa mafii jak na człowieka, a nie bandziora. Ważnym wątkiem jest również temat mniejszości narodowych, w latach 20. grubymi rybami w Stanach byli Żydzi i Włosi. Rodzina Soprano idealnie przedstawia mentalność Włochów w Ameryce na początku ubiegłego wieku. Byli oni bardzo zamknięci i mocno utożsamiali się z własną grupą, a wszystkich innych odbierali jako był wystarczający powód do pożądania władzy i polepszenia swojego statusu, więc zorganizowana przestępczość stała się ich kluczem do sukcesu. #1 Breaking Bad Amerykański serial Vince’a Gilligana, który możecie obejrzeć na platformie Netflix. Wielokrotnie nagradzany, zyskał przychylność krytyków i został uznany za jeden z najlepszych seriali wszech czasów. Cóż więc w nim takiego wyjątkowego? Przede wszystkim trzeba zaznaczyć, że nie jest to produkcja, która opowiada historię gangu, czy rodziny mafijnej bezpośrednio, jednak losy głównej postaci są przeplecione z mafijnymi motywami. Serial zawdzięcza swoją wyjątkowość przede wszystkim aktorowi pierwszoplanowemu – Bryan’owi Cranston’owi – wcześniej mało popularnemu, głównie grywającemu w serialach komediowych, czy sitcomach. Cranston wciela się w Waltera White’a, którego poznajemy jako spokojnego, żeby nie powiedzieć flegmatycznego, nauczyciela chemii, który dowiaduje się o chorobie nowotworowej, jednak wyrok śmierci nie odbiera mu decyzyjności i aktywności. Szczególnie motywuje go pragnienie zabezpieczenia finansowego swojej rodziny, stąd pomysł na rozpoczęcie produkcji metafetaminy. Ale nie byle jakiej mety, wraz ze swoim byłym uczniem Pinkmanem stają się producentami najlepszego towaru w Stanach, oczywistym jest więc, że zaczyna interesować się nimi konkurencja – i tu pojawia się wątek mafii – potężne kartele narkotykowe nie dają za wygraną. Walter przemienia się z flegmatyka w choleryka, w panującego nad swoim życiem, mającego wysokie poczucie kontroli, ambitnego, charyzmatycznego mężczyznę. Jednak nie byłoby to możliwe bez wybitnego aktorstwa Cranston’a, którego grą zachwycał się sam Anthony Hopkins, uznając ją za najlepsze aktorstwo, jakie kiedykolwiek dane było mu widzieć. #1 Synowie Anarchii The last but not least! Amerykański serial, który opowiada o gangu motocyklowym z Charming, w Kalifornii, wyłączonym spod prawa. Za scenariusz odpowiada Kurt Sutter, który trzyma widzów w napięciu od początku pierwszego odcinka. Członkowie gangu zajmują się głównie nielegalnymi interesami, hedonistycznym podejściem do życia, gdzie króluje przygodny sex i morze alkoholu. Jednak główny bohater – Jax Teller (Charlie Hunnam) – stara się to zmienić, jego wysoka pozycja wiceprezydenta, jak i syna założyciela Sons Of Anarchy powinna mu w tym pomóc, jednak prezydent klubu Clay jest innego zdania. Świetnie wykreowane, wyraziste postaci, klimat gangu motocyklowego przypominający włoskie mafie. Idealnie wkomponowana muzyka, wysoka pozycja kobiet, które mają wpływ na bieg wydarzeń – świetnym przykładem na to jest matka Jaxa – Gemma Teller. Nie można też pominąć dynamicznej akcji, która nieustannie trzyma widza w napięciu. Zdarzają się oczywiście wpadki, takie jak mało prawdopodobne zbiegi okoliczności, które wydają się naciągane, ale mimo tego serial uważam za godny polecenia. A jakie są Wasze ulubione seriale o mafii i gangsterach? Dajcie znać w komentarzu 🙂 Dodatkowo, jeżeli szukacie seriali o podobnej tematyce to na pewno warto zajrzeć do rankingu najlepszych seriali kryminalnych! Włoska mafia – to hasło często rozpala wyobraźnię. A to za sprawą literatury i filmów, które poruszały tę tematykę. Ojciec Chrzestny, Sto Kroków czy serial Gomorra to dzieła, które pokazują jak działały te organizacje. Jednak nie są to wytwory wyobraźni autorów, tylko często historie z życia wzięte. Włoska mafia na stałe weszła już do historii, przekonaj się, jak powstały i w jaki sposób działały największe gangi pochodzące z tego kraju. Jak powstała mafia sycylijska? Cosa Nostra – to nazwa, która pewnie obiła Ci się o uszy. Te dwa słowa opisują jedną z największych organizacji mafijnych na świecie. A jej początki sięgają początków XX wieku. Zresztą samo słowo mafia we Włoszech pojawiło się już w XIX wieku. Historycy podają, że już w 1865 roku w depeszy pojawiło się to słowo, które miało określać tajne stowarzyszenie przestępcze. Tego typu organizacje powstały na Sycylii nie bez powodu. Otóż to właśnie ta wyspy była przez lata określana jako ziemie niczyje. Wgłębiając się w historię tego terenu można zobaczyć, że na przestrzeni lat, wiele różnych ludów zawłaszczało sobie właśnie Sycylię i wykorzystywało tamtejszych mieszkańców do ciężkiej, często niewolniczej pracy. I to właśnie był powód, dlaczego właśnie na tym terenie powstała organizacja mafijna. Mieszkańcy tych terenów czuli się opuszczeni przez władze kraju i nie mieli u kogo szukać pomocy. Po przyłączeniu wyspy do Włoch w XIX wieku ludność zamieszkująca te tereny była ignorowana przez bogatą północ. Chłopi z Sycylii nadal byli wyzyskiwani, tylko tym razem poborców podatkowych związanych z Królestwem Włoch. Ze swoimi problemami zwracali się do mafiosów, którzy często w brutalny, aczkolwiek bardzo skuteczny sposób załatwiali ich problemy. O sposobach działania członków tego typu organizacji przekonasz się też oglądając gangsterskie filmy na faktach. Cosa Nostra – włoska mafia w USA Bezpardonowość w działaniu i wysoka skuteczność w osiąganiu celów – tym mogła się poszczycić włoska mafia. Nazwa pierwszej i największej organizacji to Cosa Nostra, czyli wspólna sprawa. To też doskonale opisuje historię oraz istotę działania tej organizacji. Powstała ona po to, żeby zrzeszać ludzi, którzy działają jak rodzina i zgodnie ze swoimi zasadami. A te były dość specyficzne. Członek klanu, czyli jednostki podlegającej pod mafię musiał przejść przez rytuał, którym było uczestnictwo w morderstwie. W ten sposób organizacja wykluczała możliwość przyjęcia w swoje szeregi policjanta. Członek rodziny nie mógł być też spokrewniony z policjantem lub prawnikiem. Jedną z zasad Cosa Nostry była też omerta, czyli zmowa milczenia. Członkowie mafii musieli też unikać spożywania narkotyków oraz alkoholu. Sycylijczycy, którzy wstępowali do klanu byli określani ludźmi honoru. Bieda i brak perspektyw sprawiały, że mnóstwo Sycylijczyków decydowało się na emigrację do USA. To właśnie w tym kraju szukali sposobu na lepsze życie. Wielu Włochów decydowało się wtedy na działalność mafijną. Początkowo musieli walczyć z gangami irlandzkimi oraz żydowskimi, jednak dość szybko wypracowały sobie mocną pozycję w Ameryce. Dochodziło do sytuacji, gdy w takich miastach jak Chicago czy Nowy Jork więcej do powiedzenia mieli mafiosi niż urzędnicy. Największy rozwój organizacji przestępczych nastąpił w czasach prohibicji. Wtedy bossowie mafii budowali swoje majątki i rozwijali działalność. W latach 60. XX wieku mafie zajmowały się handlem bronią, później też narkotykami. Przez wiele lat też przemysł filmowy oraz hazard były w rękach klanów z Włoch. Jednym z najbardziej znanych bossów mafii sycylijskiej był Vito Cascio Ferro, który urodził się w 1862 roku w Palermo. Mafia w tamtym czasie jeszcze nie działała na takich zasadach jak później, to właśnie on jest odpowiedzialny za jej stworzenie. Pod koniec XIX wieku musiał uciekać ze swojej rodzinnej Sycylii, w obawie przed schwytaniem przez policję. Wyemigrował do USA, gdzie również prowadził działalność mafijną. Ze Stanów również musiał uciekać po kilku latach, co jednak nie przeszkodziło mu w podporządkowaniu Czarnej Ręki, czyli stowarzyszenia włoskich gangów działających w USA. Vito Cascio Ferro jest określanym pierwszym w historii Capo di tutti capi, czyli szef wszystkich szefów. Był on odpowiedzialny za śmierć Josepha Petrosina, detektywa z Nowego Jorku, który tropił mafiosów z Włoch. Vito Cascio Ferro został schwytany w 1929 roku. Wcześniej namaścił na swojego następcę Salvatore Maranzano, który miał stanąć na czele mafii amerykańskiej. Plan ten nie wypalił, ponieważ został on zastrzelony we wrześniu 1931 roku. Sam Cascio Ferro również nie poprowadził włoskiej mafii, ponieważ zmarł w więzieniu w Uccardone w 1932 roku. Podobny los, kilkadziesiąt lat później spotkał kilku największych szefów polskiej mafii. Zobacz też nasz artykuł na temat polskich filmów o mafii. Mafia sycylijska nadal działała przez kolejne lata. Jej działania stawały się coraz bardziej brutalne. Największymi przeciwnikami Cosa Nostry był włoskie organy ścigania. Policja i inne służby bezpieczeństwa często dokonywały aresztowań członków klanów. Jedną z najbardziej spektakularnych akcji było zatrzymanie 475 członków mafii we Włoszech w latach 80. XX wieku. Wtedy udało się skazać ponad 350 z nich, bardzo pomocne okazały się zeznania Tomasso Buscetty, który był bossem mafii i postanowił wyjawić sekrety gangu. Sędziowie w tych procesach, czyli Giovani Falcone i Paolo Borsellino zostali zamordowani w zamach w 1992 roku. Organizacje tego typu nadal działają na zapomnianej wyspie, jak określana jest Sycylia. Mafia na tym obszarze funkcjonuje i to nie tylko w Palermo, ale też w innych zakątkach. Mafia Kalabryjska Mafia we Włoszech to nie tylko wywodząca się z Sycylii Cosa Nostra. Jedną z większych organizacji przestępczych jest ’Ndràngheta, która wywodzi się z Kalabrii, czyli regionu na południu Italii. Przez wiele lat była ona uważana jako podrzędna część organizacji sycylijskich, jednak szczególnie w XXI wieku zyskała na znaczeniu i stała się najpotężniejszym gangiem na Półwyspie Apenińskim. Początki organizacji sięgają czasów zjednoczenia Włoch. Podobnie jak Sycylia, Kalabria również była wykorzystywana przez bogatą północ. Biedni chłopi z południa byli wykorzystywani przez swoich panów. Nie mając pomocy ze strony państwa, zwracali się do formujących się organizacji przestępczych, które wzbogacały się na napadach i rabunkach dokonywanych na panach ziemskich. ’Ndràngheta przez lata ograniczała się do działania na terenie Kalabrii i nie wykraczała poza ten teren. Zresztą na przełomie XIX i XX wieku nie działała nawet pod tą nazwą. Dopiero później ta nazwa stała się bardziej popularna. To, co wyróżniało tę organizację spośród innych, były ścisłe struktury mafii. Zresztą w jej szeregi mogli trafić tylko członkowie rodzin, co sprawiało, że więzy były naprawdę mocne. Mafia kalabryjska zaczęła zyskiwać na znaczeniu w latach 70. XX wieku. Wtedy w wyniku porachunków gangów zginęło kilkuset członków mafii we Włoszech. ’Ndràngheta zaczęła dokonywać porwań dla okupu bogatych biznesmenów z północy kraju. Następnie w latach 90. mafia kalabryjska zajęła się handlem kolumbijskiej kokainy. Mafia działała już nie tylko w Kalabrii, ale też swoimi mackami sięgała do krajów Ameryki Łacińskiej, USA i Kanady. Dochody tej organizacji w 2007 roku określano na poziomie około 40 miliardów €. Większość z niego była zdobyta na handlu narkotykami. Włoskie organy ścigania starały się w pierwszej dekadzie XXI wieku walczyć z ’Ndrànghetą, dzięki czemu kilkudziesięciu członków zostało schwytanych. Organizacja jednak nadal funkcjonuje. Dzieje się to za sprawą korupcji oraz słabości władzy na południu Włoch. Camorra W Kampanii, czyli kolejnym regionie południa Italii również rozwinęła się mafia. Camorra powstała już około 1820 roku. Początkowo założeniem organizacji była ochrona więźniów w neapolitańskich więzieniach przed innymi gangami. Członkowie tych grup już na wolności często dokonywały rabunków, które miały przekonać okradzionych o tym, że potrzebują ochrony ze strony Camorry. Podobnie jak Sycylijczycy, mieszkańcy Neapolu i okolic również musieli wyemigrować do USA. I to właśnie tam Camorra rozwinęła swoją działalność. Na początku XX wieku była jedną z większych organizacji tego typu i kontrolowała Nowy Orlean oraz Brooklyn. Przegrała jednak rywalizację z mafią sycylijską, członkowie Camorry często też wchodzili w szeregi amerykańskich gangów. Camorra nie jest aż tak prężnie działającą organizacją jak ’Ndràngheta, czy jak kiedyś Cosa Nostra. Pomimo to, ma bardzo duże wpływy w Neapolu oraz okolicach miasta. Współcześni członkowie mafii swoje majątki budują na kontrolowaniu wywozu oraz utylizacji śmieci. Głównie przez to Neapol i jego okolice są otoczone stertami opadów, które rzadko kiedy są składowane zgodnie z przepisami. Mafia we Włoszech to nie przeszłość, gangi dalej działają Pomimo usilnych działań policji, przestępczość na południu Włoch nadal jest na wysokim poziomie. W Italii widać dużą przepaść porównując styl życia mieszkańców północy z osobami mieszkającymi na Sycylii, w Kalabrii czy Sycylii. To tylko sprzyja rozwojowi życia przestępczego. ’Ndràngheta czy Camorra nadal ma duży wpływ na życie społeczności lokalnej, nadal dochodzi do porachunków gangów. W ostatnich latach mocną pozycję ma też mafia nigeryjska. To wszystko sprawia, że gangi we Włoszech nadal mocno się trzymają. Warto to też brać pod uwagę podróżując na południe Italii i nie zapuszczać się do niebezpiecznych dzielnic miast. Kliknij, aby ocenić ten post! [Całkowite: 5 Średnia: 5] Choć w kraju swego pochodzenia, czyli we Włoszech, "Gomorra" bije rekordy popularności, wywołując u widzów taką histerię, że potrafią oni wysyłać pogróżki do aktorów, których bohaterowie dopuścili się czynów niegodnych, resztę świata ta premiera niewiele obeszła. Tu i ówdzie pojawiła się jakaś wzmianka czy nieszczególnie obszerna recenzja, ale europejskie czy tym bardziej amerykańskie media niespecjalnie się nią zainteresowały. Tymczasem jest to - i biorę pełną odpowiedzialność za te słowa - definitywnie jeden z najlepszych seriali ostatnich lat, który śmiało może konkurować z najgłośniejszymi działami rodem z USA - "Detektywem", "Breaking Bad" czy "Zakazanym imperium". Włoska mafia od środka Inspiracją do stworzenia serialu była wydana w 2006 roku książka "Gomorra" Roberta Saviano, działanie włoskiej mafii oraz jej powiązania z legalną gospodarką i polityką. Pełna szczegółowych faktów i nazwisk, przynosiła autorowi liczne nagrody i uznanie, ale także... wyrok śmierci, wydany przez neapolitańskich bossów. Saviano zmuszony był opuścić rodzinne miasto i często zmieniać miejsce zamieszkania. Od tego czasu żyje pod ochroną włoskiego rządu. Tytuł książki nawiązuje do biblijnej gomory oraz do kryminalnej organizacji zawiązanej w 1820 roku w Królestwie Neapolu, a funkcjonującej do dziś, czyli "Gomorra" to opowieść o rządzonej twardą i bezwzględną ręką mafii Neapolu, która pozwala widzowi spojrzeć na przestępcze oblicze tego miasta od środka. Bohaterami są tu bowiem członkowie sprawującego niepodzielną władzę klanu Savastano, zajmującego się przede wszystkim handlem narkotykami. Nieszczęśliwy zbieg okoliczności sprawia, że głowa klanu, Don Pietro, trafia do więzienia. Na ulicach rozpoczyna się krwawa walka o jego domenę. Młodzi u władzy Gdy rząd Włoch wydał kamorze wojnę, tak naprawdę tylko pogorszył sprawę. Starzy bossowie zamknięci za kratami tracili swoje wpływy i autorytet, tymczasem na powierzchnię wypłynęły młode wilki - gangsterzy, którzy do władzy i wielkich pieniędzy chcieli dojść szybciej, za nic mając ustalone przed laty zasady, swoją pozycję budując przy pomocy właśnie te przemiany są tłem dla wydarzeń przedstawionych w serialu "Gomorra". Niezaspokojone ambicje młodych, którzy chcieliby trzymać dzielnicę za mordę, a w szeregach klanu wyznaczono im poślednią rolę czujki czy pomniejszego dilera, eksplodują, a ulice spływają krwią. Nikt nie jest bezpieczny, żadna ze świętych jeszcze niedawno tradycji nie ma już znaczenia. Policja, rząd, wojsko - wszystkie instytucje są bezsilne, gdy z mafią trzymają niemal wszyscy mieszkańcy Neapolu. Tylko mafia może im bowiem zagwarantować godny byt w miejscu, w którym brakuje publicznych szkół, szpitali i miejsc pracy. Gdzie ci bohaterowie? Wyrazistą cechą "Gomorry" jest brak bohaterów pozytywnych. Wszystkie kluczowe postaci z serialu to członkowie kamorry, jednostki pozbawione skrupułów, bezlitosne, skore to przemocy, tortur i morderstwa, dla których ludzkie życie nie ma praktycznie żadnej wartości. To nie jest historia z gatunku "policjanci kontra przestępcy" albo upraszczając - "źli kontra dobrzy".A mimo to bohaterowie budzą sympatię, widz emocjonuje się ich losami, przeżywa ich sukcesy lub porażki. To zasługa narracyjnej maestrii serialu, za sprawą której również trudno się od niego oderwać. Od pierwszego odcinka wsiąkamy w gęsty, mroczny klimat pełen niebezpieczeństw - wyrwać się z niego jest równie trudno, jak odejść z mafii. "Gomorra" - serial totalny W "Gomorze" jest wszystko, czego można by oczekiwać od produkcji telewizyjnej na najwyższym poziomie. Świetny scenariusz, mistrzowskie dialogi, rewelacyjnie napisane postaci, niepowtarzalny nastrój, autentyzm, realizm, włoskie disko, wciągająca fabuła, fantastyczne zdjęcia... mógłbym tak jeszcze długo. Ta wielowymiarowa i wielowątkowa opowieść o mafii, władzy, ambicji, przemocy i honorze łączy cechy najlepszych seriali kiedykolwiek wyprodukowanych. Mamy tu i sensownie umotywowanych, charakterystycznych bohaterów z bardzo dobrze zbudowaną głębią psychologiczną, i obraz ich stopniowych przemian, jak również genialne umieszczenie ich strukturze wszystko jest tak wybitne, że Hollywood mogłoby się od twórców "Gomorry" uczyć. Zresztą wychodzi na to, że zamierza - sequel "Sicario" wyreżyseruje Stefano Sollima, twórca serialu. Drugi sezon - lepszy, gorszy? Trudno odpowiedzieć na pytanie, czy drugi sezon okazał się lepszy od pierwszego. Z drugiej strony nie ma to jednak wielkiego znaczenia, najważniejsze jest to, że potwierdza wysoką klasę "Gomorry". Z całą pewnością nie okaże się on rozczarowujący dla nikogo, kogo zachwyciła pierwsza seria. Kontynuuje on rozpoczęte wątki, wprowadzając także szereg zgodnie z przewidywaniami, udało się przeżyć, ale rozbity klan Savastano znika z Neapolu. Zbiegły z więzienia Don Pietro ukrywa się w Niemczech, miastem zarządza przestępcza koalicja pomniejszych klanów, przewodzona przez Ciro Di Marię. Na pozór wydaje się, że Ciro dopiął swego, w istocie stoi teraz przed nowymi problemami. Stara się łagodzić tarcia wewnątrz koalicji, działać obiektywnie i rozsądnie, nie opowiadając się po żadnej ze stron. Dla niektórych to, że nie stoi po ich stronie, znaczy, że stoi po przeciwnej. Młodzi, agresywni i nieobliczalni gangsterzy - wdowy po Savastano - zaczynają coraz głośniej i agresywniej dopominać się o wpływy, pieniądze i Don Pietro wcale nie zamierza odpuścić sobie Neapolu. W sekrecie wraca do miasta i rękami swoich wiernych ludzi zaczyna siać w nim chaos, chcąc jeszcze bardziej skłócić i skonfliktować członków przymierza. Jednocześnie dochodzi do tarcia pomiędzy Don Pietro i Gennym, każdy z nich ma swoją wizję tego, jak dokonać zemsty na Ciro i odzyskać utraconą pozycję. Gdy ojciec odsuwa syna od siebie, Ciro składa Genny'emu propozycję. Chce, by pozbyli się głowy klanu Savastano i wspólnie objęli rządy nad zatem niezwykle emocjonująco. Z każdym kolejnym odcinkiem atmosfera jest coraz bardziej gęsta, trup ściele się gęsto - przyjdzie nam na zawsze pożegnać kilka ważnych postaci - a serial wciąga coraz bardziej. Aż do wstrząsającego finału, który pozostawia widza absolutnie bezbronnym. To jeszcze nie koniec Potwierdzono już, że powstanie jeszcze przynajmniej jeden, a najprawdopodobniej dwa kolejne sezony "Gomorry". Trudno mi wyobrazić sobie lepszą wiadomość ze świata seriali. Na żadną inną produkcję nie czekam tak, jak na tę. Być może "Breaking Bad", "Detektyw" czy "Prawo ulicy" to dzieła obiektywnie (niewiele) lepsze, ale dla mnie "Gomorra" to prawdziwe objawienie i widowisko jak żadne inne, do którego pałam miłością szczerą i głęboką.

serial o mafii włoskiej